evlilik böyle bir şeymiş işte

çok zor şeymiş..
tüm zorluklardan kurtulalım diye yapmaya hazırlanıyorduk oysa biz..
ilkesi "herkesi aynı anda memnun etmek mümkün deildir,ayağınızı yorgana göre uzatın" olmuş.
yorucuymuş..
aşk 2 kişilikken evlilik kalabalıkmış.her kafadan bir ses çıkaranmış..

ilk etaptaki bürokratik işlemler ve getir götürler(nikah dairesinin yerini öğren,git,istenen evrakları öğren,muhttara git,sağlık raporu al,tahlil yaptır,nikah dairesine git,tahlili wer,eline bi kağıt tutuşturup kilometrelerce uzaktaki vezneye göndersinler,git,gel,al,ver,oraya buraya ayrı para bayıl,nikah cüzdanı için ayrı bir makbuz daha al,herşeyden sonra eline avuç içini doldurmayan bi evrak kalsın)sanıyorsun ki herşey burada biter ve sen çekip gidersin,ne mümkün..herşeyin başlangıcı..bu bir kaos..

insanın sabrının santim santim ölçüldüğü bir arena..oh demeye daha çok.......çoookk var..

oysa aşk ne güzel..
sanıorumki evlilikte buna benzer.
sabah kahwaltısını zorunlu ve anlamlı kılan,açlıktan gebersende yokluğunda boğazından dirhem geçmeyen,teninde huzur,koynunda şefkati bulduran,ağzından çıkan her nağmeyle mutluluğa boğduran,"ama ben kadınım" cümlesine anlam katan,"ben de erkeğim"le güç bulan,hayatın belini,sürekliliğini tek bir seçeneğe bağlamaktan çok korkutan, her çeşit ayrılıkta süründüren,ürküten,her çeşit kawuşmayı şölene çewiren,hayallerin ötesine geçip varolan tüm imkanları planlamaya dönüştüren,yoran yordukça da "dünyada sırf ikimiz olsak ne kadar mutlu olurduk değil mi"dedirten,tüm günü ve tüm kaosu yatakodasının kapısının dışında bırakan,omuzlara düşen ve başkaları tarafından asla hafifletilmeyen yükün "hissedilmemesini" sağlayan şey.

itiraf ediorum dostlar.evlilik kararını aldığımız günden bu yana tadına waramadık.

aşka tam gaz dewam..

ewlilikse(başkalarının bundan anladığı) bir çeşit hak.
temelinde mülkiyetin yattığı müesseseyle cinsellik meşrulaşmış oluyor.toplumun, secerenin ve devletin onayını almış oluyorsun..
"biz senin iyiliğini istiyoruz"la başlayan,asıl anlamı" bizde herşeyinize karışmak istiyoruz" olan vaat,istek,yaptırım ve diktelere maruz kalarak ilerliyorsun.."hayır efendim öyle olmaz,illa benim dediğim olacak"çılarla münakaşa içinde uzlaşma yolunu arıyorsun.bi allahın kuluda çıkıp senin neyden,neden mutluluk duyduğunu sormuyor..ewlilik imzayı atacak "2 kişi" dışında kalan herkesi,benliğiyle bencilliğiyle başbaşa bırakıyor..oysa sen tazeciksin,önceliksin..herşeyin bi yana bırakılıp,bunun kabullenilmesi gerek..malesef herkes statüsünün derdine düşüyor..

dante'nin ilahi komedyasında geçen bir söz diyorki.
"buraya giren her kimse,bütün umudunu dışarda bırakırr"

aşkı ele aldığında herşey güzel,iş evliliğe geldiğinde başkalarının yüzü gülerken sizinki düşüyor.
işin özünde bu bir başlangıç öyle deilmii..herkes düğünü gelinliği katılımı evi eşyayı sorup,akıl verip saçmalıyor..

evlilik başkalarının istekleri ile hayatınızın yönlenmesi durumu..bunu yapanların direk en samimi hissiyatınıza saldırmasıyla gerçekleşiyor.
gerçekten aşık olduğunuzda tek sığınağınız yine aşk!!!!,hayal ettiğiniz tek şeyse evlendiğiniz günün ertesi oluyor..

biz evleniyoruuz..dünyadaki herşey bir yana,"sen bir yanaaa" dediğim adamla..onu çok sewiyorum..

bürokrasiyi,tabuyu,toplumu,statüyü,kuralları,kabülleri yiyorumm,eziyorum..çiğ çiğ..
ertesi güne dair planlarımız war bizim..mayolarımızı,şortumuzu,plaj havlumuzu ve belki bisürü gereksiz nesneyi dolduracağımız minik bawulumuzla uzaklarA herşeyden ve herkesten uzaklara gitmek istioruzz,beni herşeyden ve herkesten çok seven adamla..evlilik sizlere kalsın...bizz yanımızda aşkı götürüyoruz!!

evliliğin kalabalıklara ihtiyacı olabilir,aşkın yok!!

kadın