sabahın körü halbukii..ne çok gürültü war.
insanlar yawaş yawaş başlamıyorlar güne büyük şehirlerde..herşey paldır küldür oluyor..gaza ilk bastığında 180e çıkamazsın
deilmi,hız alman gerekir..tabi yol elverişliyse..geceyi sonlandıramamış kişiler güne bodoslama dalıyor,sinir oluyorum..
dışarda bi uğultu kuş seslerini motor gürültüsü bölüyor.motor icat olmasaydı ne bozulurdu?

şehrin merkezinde kuytu bi köşe bulduk diye ne sevinmiştik oysaki,belki gerçekte hiç ses yoktur ben uyduruyorumdur.
bu arbedenin biraz daha dışında bir yere taşınacağız yakında.sabah vapurunun sesiyle yada tren gürültüsüyle uyanmak istiyorum..

canım sıkılıyor.25 yıllık hayatım sıkıntımı bastırmakla,kontrolde tutmakla geçti.
tek çocuk olmamın tek kötü tarafı diyebilirim.herşeye herkesten önce sahip olup,tüketip,"bitti bu,sırada ne war??"demenin marifet olmadığı açık .bizim kuşağın ve bizden sonra gelenlerin sorunu bu sanırım..
90'lı yıllarla beraber hayatımıza o kadar fazla nesne girdi ki,hangisinin ne işe yaradığını sorgulayamaz olduk..
nesneler biliyorlar zaten görevlerini..nesneler üzerindeki hakimiyetimiz sona erdi.onlar bizi ele geçirdiler.
telefonunuz olmadan,çamaşır makineniz olmadan,televizyonunuz olmadan ne kadar dayanabilirsiniz?
kendini nesnesiz oyalamanın kaç türlü yolu war?

aklım sorularla haşır neşir..

düşünmek..
her şeyi çok düşünmediğini,kalıp olarak ele alındığında "kafasına çok şeyi takmadığını" söyleyen insanlarla konuşmak istiyorum.
onlara ihtiyacım var..

sorgulama gücü,yetisi,bilinci,kabiliyeti olan insanların mutlu olma yüzdesi nedir?
bilimsel veriler arıyorum..

insanın kimlik arayışının sona erdiği bi yüzyıldayız..doğduğumuz andan itibaren ne olduğumuz,ne olmamız gerektiği,
nasıl olabileceğimiz önümüze serilmiş oluyor zaten.din,ırk,mezhep,cinsiyet gibi bi modelle doğup geri kalan yıllarında bunların
üzerinde oynamalar yaparak,varolan modellerden esinlenerek bi sentez oluşturuyorsun.
sen kimsin sorusuna verilecek alternatif yanıtları sıralıyorum
-jacob'ım
-türküm
-müslümanım
-aleviyim
-arabım
-erkeğim
-punk*çıyım
-apolitiğim.. gibi..

felsefenin yüzyıllarca aradığı sorunun yanıtı..

herkesin zihninde gizli.

arınsak ya tüm bunlardan..tüm kabullerden,tabulardan,yasalardan,öğretilerden,diktelerden..
hepsini birer birer çıkarsak üstümüzden..

geriye ne kalacak?

insan..

o ne ki?